معرفی رشته مهندسی هوافضا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مهندسی هوافضا، شاخه‌ای اصلی از رشته‌های مهندسی است که تمرکز اصلی آن بر طراحی هواپیما و فضاپیما می باشد. برای مثال طراحی هواپیما، فضاپیما، ماهواره، ماهواره‌برها و جستارهای وابسته، طراحی خودروهای کم‌مصرف و تجهیزات خاص نفت و گاز و سیستم‌های تولید توان و نیروگاهی.

این رشته مهندسی به‌طور کلی به دو بخش اصلی هوانوردی و کیهان‌نوردی که تا حدودی با یکدیگر همپوشانی دارند، تقسیم می‌شود و کیهان‌نوردی بحث داغی در جهان دارد.

وسایل نقلیه هوایی در شرایط جوی مختلفی پرواز می‌کنند و نیروها و فشارهای متفاوتی بر اجزای آن‌ها وارد می‌شود. در نتیجه این وسایل نقلیه با در نظر گرفتن تکنولوژی‌ها و علوم مهندسی متنوعی شامل آیرودینامیک، پیشرانش، اویونیک، علم مواد و تحلیل سازه‌ها طراحی و ساخته می‌شوند. مهندسی هوافضا مجموعه‌ای از علوم مهندسی ذکر شده می‌باشد و به دلیل پیچیدگی و تنوع موضوعات، مهندسین هوافضا در یکی از زمینه‌ها متخصص می‌شوند.

مهندسی هوافضا یکی از پیشروترین زمینه‌های پژوهشی است و بودجه‌های کلان نظامی و غیرنظامی که صرف این رشته می‌شود زمینه‌های پیشرفت و جهش در دیگر رشته‌های دانش و مهندسی را فراهم ساخته‌است. این مهندسی دانشی راهبردی است که در آن از دانشهای دیگر مانند مکانیک، متالورژی، علوم رایانه، مهندسی عمران و الکترونیک بهره‌گیری می‌شود.